5 spurningar um "Anitu" settir Jørgen Niclasen

Gunvør Balle

løgtingskvinna

Fyrispurningur eftir Tingskipanini § 52a.

Fyrispurningur um “Anitu”, settur Jørgen Niclasen, landsstýrismanni í fíggjarmálum (at svara skrivliga eftir TS § 52a)

1.      Hvussu eru skattaviðurskiftini hjá manningini á Anitu og øðrum skipum, sum virka undir somu skipan?

2.      Hvør tekur sær av lønarviðurskiftunum hjá manningini?

3.      Hvør hevur ábyrgdina av, at skatturin verður goldin?

4.      Hvussu fer skattingin fram tá útlendsk arbeiðsmegi er á føroyskum skipum?

5.      Er nakar eftirlitsmyndugleiki sum kann tryggja, at manningin fær sína hýru?

Viðmerkingar:

Føroysk reiðarí eru seinnu árini farin at virka alt meira í altjóða sjóvinnu, og tí ábyrgdar málið við Anitu føroyskar myndugleikar í einum altjóða høpi. Eitt álvarsmál sum Anita vísir á fleiri prinsippmál fyri eina sjóvinnutjóð sum Føroyar, og tað krevst, at avvarðandi myndugleikar taka sína uppgávu upp á seg. Bæði viðvíkjandi tí at seta neyðug tiltøk í verk, tá talan sum her er um deyðsfall, viðvíkjandi lønarviðurskiftum og somuleiðis at vísa ábyrgdarfult fiskarí.

Yvirskipaði spurningurin til myndugleikarnar eftir Anitu-málið er, hvussu kunnu vit vísa í verki, at vit eru ein ábyrgdarfull fiskivinnutjóð. Taka vit avleiðingarnar og stramma lóggávu o.a., sum krevst, tá slík mál sum Anita eftir øllum at døma avdúka alskyns brot á lóggávu og vánaligan atburð og hugburð sum heild - bæði móti fólki og tilfeingi? Ella lata vit standa til.

Sendingin “Anita”, og alt sum er komið fram um viðurskiftini rundan um skipið aftaná, hava vakt vreiði og skelk millum fólk: Umstøðurnar umborð, trygdin, ógreiða ábyrgdarbýti millum yvirmenninar, arbeiðs- og lønarviðurskiftini hjá manningini og óvissan, um manningin fekk nakra hýru, eftir at teir vóru sendir av landinum. Alt hetta eru álvarslig viðurskifti, sum fekk allar føroyingar at kenna seg illa við og lítið ernar av okkara umdømi sum fiskivinnutjóð. Og mong mundu øtast, tá skipið ikki beinanvegin eftir vanlukkuna sjálvboðið sigldi inn, og tá avvarðandi myndugleiki heldur ikki kravdi skipið til lands. Bæði av menniskjansligum ávum, men eisini fyri at tryggja eitt dygdargott kanningararbeiði av vanlukkuni.

Fiskimannafelagið hevur leingi roynt at gjørt vart við, at alt ruggaði ikki rætt umborð á Anitu, og meldaði reiðaríið í mars 2013 til ymsar myndugleikar uttan at hava fingið svar. Nú meldaði Fiskimannafelagið aftur fyri at brúka útlendska arbeiðsmegi uttan arbeiðsloyvi til at landa í Føroyum. Tað endaði við, at manningin varð send av landinum, tí útlendingarnir høvdu ikki neyðug arbeiðs- og uppihaldsloyvi. Sum skilst, var manningin sera bangin, um tey fóru at fáa sína hýru útgoldna, og enn vita vit ikki, um reiðaríið hevur livað upp til sínar skyldur.

Kunnu vit liva við, at so nógvir ivaspurningar verða reistir sum í hesum málinum? Okkara umdømi sum fiskivinnutjóð er sett í veð, skjótt er at bróta niður, nógv tyngri er at byggja slíkt álit uppaftur. Vit mugu taka ábyrgd og rudda upp í ógreiðum viðurskiftum, so vit aftur kunnu vera errin av at kalla okkum fiskivinnutjóð.

Á Løgtingi, 8. apríl 2014

Gunvør Balle